Zima w mieście. Różne oblicza kultury miasta
Badania miejskiej kultury to dynamicznie rozwijająca się subdyscyplina etnologii/antropologii kulturowej. Spośród innych nauk humanistycznych zajmujących się miastem wyróżnia ją specyfika w sposobie stawiania problemów, szczególnego rodzaju badawcza wrażliwość wyczulona na konkret, wnikliwość obserwacji oraz refleksja nad – wydawać by się mogło– oczywistymi i niewartymi uwagi przejawami życia w mieście. Te imponderabilia wynikają z określonej postawy, jaką przybiera etnolog wobec miejskiej rzeczywistości. To szczególny ogląd polegający na rozumieniu i tłumaczeniu kultury przez kulturę.
„Zima w mieście” – to kolejny z takich na pozór błahych tematów, które podejmujemy w ramach cyklu „Różne oblicza kultury miasta”. Zimę w mieście można opisywać nie tylko przyglądając się jego materialnej albo zamieszkanej przestrzeni. Jeśli potraktujemy tę frazę jako metaforę, za pomocą której można „pisać” i „czytać” miejski tekst, przez pryzmat zimy zobaczymy miasto wielu kulturowych znaczeń i symboli, dyskursów kon- i intertekstualnych.
Zapraszamy do refleksji i egzemplifikacji tego, jak można opisać i jak można interpretować ów fenomen kulturowy, jakim jest zima w mieście. Jak mówić nie tylko o doświadczaniu i przeżywaniu tej pory roku w mieście, ale również o wyobrażeniach przestrzeni miasta zimą czy odmianach funkcjonowania w naszej świadomości. Lista szczegółowych zagadnień związanych z proponowanym tematem jest szeroka, obejmuje między innymi:
- tropy, metafory, figury w myśleniu o zimie w mieście
- różne oblicza, jakie zimą miasto przybiera
- miasto mieszkańca, miasto turysty, miasto dnia i miasto nocy podczas zimy
- zimowyrytm miejskiego stylu życia i jego znaki (spowolnienie, przyspieszenie,
- codzienność, odświętność, ludyczność, karnawalizacja)
- zimowe sensorium miasta (ikono-, audio-, olfaktosfera).